اسحاق جهانگیری معاون اول دولت یازدهم و کاندیدای ریاست جمهوری سه شنبه شب تریبون یکطرفه شبکه یک سیما را به خدمت گرفت تا یک بار دیگر با توسل به دروغ پردازی و نسبت دادن اتهامات بی پایه و اساس علیه دولت های نهم ودهم ، کینه های انباشته شده در دل خود را بیرون بریزد و نشان دهد که وقتی صندلی ریاست جمهوری به یک هدف اصلی تبدیل می شود، ارزشهایی مانند اخلاق ، انصاف ، مروت و راست گویی ، چگونه رنگ می بازند. متن کامل در ادامه مطلب
او در فهرست ادعاهای خود، مدعی یاد گرفتن بعضی چیزها شد اما به روشنی اثبات کرد که هنوز خیلی چیزها از جمله احترام به شعور مردم را یاد نگرفته است. البته او نشان داد که در بازیگری هنرپیشه توانایی است.
چهار سال است که شاهد آزادی مطلق در کشور هستیم. دولتمردان و رسانه های وابسته به آنها در این مدت بدون هراس از هرگونه برخوردی ، به طور کامل از این آزادی تضمین شده برای کوبیدن بی محابا و ناجوانمردانه دولت های نهم و دهم استفاده کرده اند و اینک در موسم تبلیغات انتخابات نیز تریبون یکطرفه صدا و سیما در خدمت کسانی قرار گرفته است که هنوز چوب حراج بر آبرو و حیثیت ملت ایران را در دست دارند و آشکارا به چیزی افتخار می کنند که سند خیانت به کشور و آرمانهای انقلاب بزرگ ملت ایران محسوب می شود.
زدن حرف بی پایه و اساس هیچ هدفی جز فریب افکار عمومی برای رسیدن به یک مقصد شوم را دنبال نمی کند. جهانگیری توجه کند که بنده به آمار بین المللی و نه آمار تقلبی و دست کاری شده استناد کرده ام . آمار منابع معتبر خارجی که مستندات آن در زیر آمده است ، چنین می گوید:
درامد سرانه ملی ایران و انگلیس در فاصله زمانی سالهای 1989 تا 2012 یعنی حدفاصل حاکمیت دولتهای سازندگی ، اصلاحات و مهر و عدالت نشان می دهد که چه اتفاق مهم و تعیین کننده ای در اقتصاد کشور طی ادوار مختلف بوقوع پیوسته و حوزه تاثیر گذاری کدام دولت در حراست از منافع ملی عمیق تر و بیشتر بوده است.
به موجب این جدول آماری مستند ، در هشت ساله دوره آقای هاشمی رفسنجانی در حد فاصل سالهای 1989 تا 1996 تولید ناخالص داخلی ایران از 91 میلیارد دلار به 123.4 میلیارد دلار افزایش یافت. معنی آن این است که در دولت سازندگی فقط 32.4 میلیارد دلار به تولید ناخالص داخلی اضافه شده است.
در هشت ساله دولت اصلاحات نیز تولید ناخالص داخلی 60.3 میلیارد دلار افزایش داشت و در سال 2004 میلادی به 183.7میلیارد دلار رسید.
در هشت سال دولت دکتر احمدی نژاد تولید ناخالص داخلی ایران 405 میلیارد دلار افزایش یافت و در پایان سال 2012 رقم حیرت انگیز 587 میلیارد دلار به ثبت رسید.
به این ترتیب تولید ناخالص داخلی ایران در هشت سال دولت مهر و عدالت بیش از 13 برابر دولت سازندگی و قریب هفت برابر دولت اصلاحات رشد داشته است.
توجه اسحاق جهانگیری را به یک آمار دیگر نیز جلب می کنم.
در هشت سال دولت سازندگی ، تولید ناخالص داخلی انگلیس 389.6 میلیارد دلار افزایش یافته است. معنی آن این است که در این دوره زمانی، انگلیس از نظر تولید ناخالص داخلی 12 برابر ایران رشد داشته است.
در هشت سال دولت اصلاحات ، رشد تولید ناخالص داخلی انگلیس 991.3 میلیارد دلار بوده است که این رقم به روشنی حاکی از 16 برابر شدن جی دی پی انگلیس نسبت به رشد جی دی پی ایران در دوره زمانی حاکمیت اصلاح طلبان در ایران است.
اینک به بررسی وضعیت تولید ناخالص داخلی انگلیس در دوره هشت ساله دولت مهر و عدالت می پردازیم. در این مدت جی دی پی انگلیس یک رشد 332.5 میلیارد دلاری را تجربه کرده است که وقتی با رشد 405 میلیارد دلاری ایران مقایسه گردد ، معلوم می شود که میزان رشد تولید ناخالص داخلی انگلیس 72.5 میلیارد دلار کمتر از ایران بوده است.
آیا کسانی که با بی منطقی تمام و با استفاده از تریبون های یک طرفه و به شکلی ناجوانمردانه دولت های نهم و دهم را آماج حملات خود قرار می دهند، در برابر این آمار مستند حرفی برای گفتن دارند؟ آیا نباید از خودشان و رفتاری که در پیش گرفته اند، شرم کنند؟!
بازهم با استناد به آمار می گویم :
در دوره هشت ساله سازندگی ، درامد سرانه کشور از 1664 دلار در سال 1989 میلادی به 2020 دلار در سال 1996 یعنی سال پایانی کار دولت سازندگی رسید. به این ترتیب درامد سرانه کشور در دوره هشت ساله ریاست جمهوری آقای هاشمی رفسنجانی که به دوره سازندگی معروف شده است ، فقط 356 دلار افزایش را تجربه کرد.
در هشت سال ریاست جمهوری آقای محمد خاتمی که به دوره اصلاحات مشهور است ، درامد سرانه کشور 634 دلار افزایش یافت و در پایان سال 2004 میلادی به 2654 دلار رسید. معنی آن این است که در دوره اصلاحات درامد سرانه کشور از رشدی برابر با 1.8 برابر دوره سازندگی برخوردار بوده است.
در هشت سال دوره حاکمیت دولت مهر و عدالت درامد سرانه کشور به طور حیرت آوری افزایش یافت و به 5026 دلار یعنی حدود هشت برابر دولت اصلاحات و قریب 15 برابر دولت سازندگی رسید. در این دوران درخشان درامد سرانه کشور در پایان سال 2012 میلادی ، عدد 7680 دلار را ثبت کرده است.
آمارهای بین المللی برای فریب افکار عمومی و رسیدن به کرسی های قدرت تنظیم نشده اند.
در هشت سال دولت آقای هاشمی رفسنجانی، درامد سرانه انگلیس 5957 دلار افزایش یافت که این رقم بیش از 16 برابر رشد درامد سرانه ایران بود. در هشت سال دوره حاکمیت اصلاح طلبان نیز درامد سرانه انگلیس با یک افزایش 14 هزار و 716 دلاری مواجه شد که این رقم بیش از 23 برابر رشد درامد سرانه ایران بود.
اکنون به بررسی آمار و ارقام حیرت انگیز ثبت شده از رشد درامد سرانه انگلیس در دوران هشت ساله دولت مهر و عدالت می پردازیم. درامد سرانه انگلیس در این مدت ، فقط 3657 دلار افزایش داشته است که این رقم 1369 دلار کمتر از درامد سرانه ایران است. یعنی رشد درامد سرانه انگلیس که در دوره اصلاحات 23 برابر ایران بود، در حد فاصل سالهای 2005 تا 20012 یعنی در دولت مهر و عدالت ، به حدی کاهش می یابد که از رشد درامد سرانه ایران نیز پایین تر می رود و برای اولین بار در تاریخ ، درامد سرانه ایران یک و چهاردهم برابر رشد درامد سرانه انگلیس می شود.
انگلیس به عنوان یک نمونه از جمع کشورهای اروپایی در این مقایسه مورد اشاره قرار گرفته است. برخی از کشورهای اروپایی مانند اسپانیا ، پرتغال و یونان در دوران حاکمیت دولت مهر و عدالت در ایران ، با وضعیت وخیم تری از نظر اقتصادی مواجه بودند و اشاره به آنها در این مقایسه نیز می توانست جالب توجه باشد.
روشن است که حاکمیت دولت مهر و عدالت به شکل بی سابقه و بی نظیری منافع ملت ایران را تامین کرده و مانع از دستبرد کشورهای استعمارگر و زیاده خواه به منافع سایر ملت ها از جمله ملت ایران شده بود. در دوره هشت ساله دولت های نهم و دهم ، بار مشکلات اقتصادی تحت تاثیر واقعی شدن قیمت جهانی نفت، روی کشورهای غربی به عنوان مصرف کننده اصلی نفت بسیار سنگینی می کرد تا آنجا که اوضاع داخلی کشورهای مزبور، به شدت بی ثبات و ناآرام شده بود.
به این ترتیب می توان فهمید که چرا برخی دولت های اروپایی از جمله دولت انگلیس و عوامل داخلی او از دولت های نهم و دهم و بویژه دکتر احمدی نژاد، کینه به دل گرفته اند و به هر شکل ممکن در تلاش هستند تا از تکرار شرایط سالهای 2005 تا 2012 میلادی جلوگیری کنند.
برای شرمسار نشدن برخی افراد، به آمار عملکرد دولت یازدهم اشاره نکرده ام ، هر چند آمارهای دو سال آخر جدول نیز به خوبی گویای همه چیز است.
مستندات شامل دو جدول آماری با ماخذ آن در زیر آمده است:
