دکتر محمود احمدی نژاد رئیس جمهور سابق کشورمان با شبکۀ تلویزیونی فرانس 24 در خصوص انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری و اتفاقات پیرامون احراز صلاحیت ها و غیره به گفتگو پرداخته است که متن کامل این مصاحبه در ادامه از نظر می گذرد:
سئوال : جناب آقای دکتر احمدی نژاد شما کاندیدای ریاست جمهوری بودید اما صلاحیت شما احراز نشد، واکنش شما چه بود و آیا به این مساله اعتراض کردید؟
پاسخ : بسم الله الرحمن الرحیم – اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه والنصر واجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدیه
ابتدا به بینندگان شما سلام عرض می کنم. به نظرم جایی برای اعتراض نبود. در یک حرکت آرمانی ، جهانی و اصلاحی بنیادین این اتفاقات ، طبیعی است.
سوال : توصیه رهبری به شما این بود که در انتخابات وارد نشوید اما حضرت عالی ثبت نام کردید و موفق به ادامه مسیر نشدید، اکنون روابط شما با رهبری جمهوری اسلامی ایران چگونه است؟
پاسخ: روابط تغییری نمی کند و تغییر شرایط در آن تاثیری ندارد.
سئوال : با طی شدن این مراحل آیا شما همچنان در صحنه سیاسی ایران حضور خواهید داشت؟ برنامه شما برای آینده سیاسی تان در ایران چیست؟
پاسخ : من می خواهم در اینجا به یک نکته مهم اشاره کنم. اولا خطاب من به همه مردم جهان است و به مسائل سیاسی امروز دنیا ارتباط پیدا می کند، بنابراین محدود به جغرافیای خاصی نیست. اصولا منحصر کردن فعالیت های سیاسی به عناوین و پست های سیاسی در واقع به منزله محدود کردن جامعه انسانی است. همه انسانها موظفند برای اصلاح جامعه و ساختن یک جامعه بهتر تلاش کنند. این یک مسئولیت انسانی است. برطرف کردن ظلم و تامین آزادی ، عدالت و کرامت انسانها یک ماموریت عمومی است. تغییر موقعیت انسانها در پست های مختلف به معنای پایان یافتن مسئولیت سیاسی و انسانی آنها نیست. این مسئولیت ها را نباید به قالبی تحت عنوان پست های سیاسی محدود کرد زیرا ظلم به انسان محسوب خواهد شد. مسئولیت ما انسانی و ادامه دار است و پایانی بر آن متصور نیست و تا زمانی که جهان پر از آزادی ، عدالت و کرامت انسانی برای تک تک مردم دنیا نشود ، کار تلاش ما ادامه خواهد یافت. کسانی که می خواهند دیگران را محدود سازند، در واقع انسانیت و خودشان را محدود می کنند.
سئوال : در انتخاباتی که اکنون در ایران جریان دارد ، شما خودتان را جزو کدام یک از دو جناح اصولگرا یا اصلاح طلب می دانید؟ یا اینکه یک خط سیاسی سومی در فضای انقلاب اسلامی دنبال می کنید؟
پاسخ : ما از اول هم جزو هیچکدام از آنها نبودیم. آنها هر کسی را به یک جایی می چسبانند برای اینکه دوست دارند جامعه در قالب همین دو جناح تقسیم شود. این مدل دموکراسی های محدود شده است. دموکراسی های کنترل شده اصرار دارند که توده های مردم و فعالین سیاسی را در قالبی ببرند که بتوانند آن قالب را کنترل کنند. ما دنباله روی مردم و در خدمت مردم هستیم و حرف توده های مردم را می زنیم و این امر هیچ ربطی به جناح بازی ندارد.
سئوال : بنابراین شما در انتخابات ریاست جمهوری از هیچکدام از کاندیداها حمایت نمی کنید.
پاسخ : قطعا ، از هیچ کدام حمایت نمی کنیم.
سئوال : نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در برخی از تبلیغات خود، از واژه ها و شعارهایی استفاده می کنند تا به نوعی خود را به شما منتسب نمایند.
پاسخ : به طور مطلق ما از هیچکس حمایت نمی کنیم.
سئوال: با این وجود جناب عالی نتیجه انتخابات را چگونه پیش بینی می کنید؟
پاسخ : خیلی مهم نیست. من حرکت عمومی ملت را می بینم که رو به کمال و رو به جلو است و موانع را از پیش پای خودش برخواهد داشت.
سئوال : بین کاندیداهای موجود ، بیشتر اسم هایی مثل آقایان روحانی ، رئیسی ، قالیباف یا جهانگیری مطرح است و اعلام می شود که بین این مجموعه دو نفر رقیب اصلی هستند. شما از هیچ کدام قصد حمایت سیاسی ندارید؟
پاسخ : قطعا هیچ حمایتی نخواهد شد. شرایط بعد از انتخابات ، خیلی مرتبط با فرد منتخب نیست.
سئوال: ارزیابی شما از کارنامه اقتصادی دولت آقای روحانی چیست؟
پاسخ : من قبلا گفته ام که کشور طی چهار سال گذشته متوقف بوده است.
سئوال: در چه بخش هایی ؟
پاسخ : در همه بخش ها
سئوال : سیاست خارجی دولت آقای روحانی را چگونه ارزیابی می کنید؟
پاسخ : وضع منطقه را ببینید.
سئوال : یعنی وضعیت منطقه صرفا نتیجه عملکرد دولت بوده است؟
پاسخ : خیر . رابطه ما را با کشورها ببینید. ایران ، کشوری بزرگ و تاثیرگذار در طول تاریخ بوده و امروز هم هست و می تواند در معادلات منطقه و در جهت صلح ، برادری و وحدت بین ملت ها تاثیر گذار باشد . اینکه گفتم تعطیل است. بخشی از آن ، اینجا قابل ملاحظه است.
سئوال: با توجه به تجربه هشت ساله جناب عالی در جایگاه ریاست جمهوری اسلامی ایران، اگر بار دیگر رئیس جمهور ایران می شدید چه سیاست خارجی را اتخاذ می کردید؟
پاسخ : سیاست خارجی ما برامده از آرمانهای انسانی و ارزشهای مشترک بشری است. ما خواستار آزادی ، عدالت ، صلح ، امنیت و رفاه برای همه هستیم و راه آن نیز تعامل ، گفت و گو و همکاری است. جهان آینده را باید همه هفت میلیارد نفر با هم بسازیم. هر نوع هژمونی و سلطه ای که مانع مشارکت همه ملت ها در ساختن آینده شود از نظر ما مورد قبول نیست. باید گفت و گو کنیم و رفتارها را اصلاح کنیم نماییم. هر کس خودش را برتر از دیگران بداند، مانع و مضر به حال بشریت است. دنیای آینده را همه باید با هم بسازیم و راه را برای مشارکت همگانی باز کنیم . در مدیریت مشترک جهانی . همه حق دارند و تک تک انسانها محترم و مهم هستند و فرقی نمی کند که چه کسی کجا زندگی می کند ، چه رنگی ، چه نژادی ، چه زبانی و چه دینی دارد. عدالت ، آزادی ، کرامت ، صلح ، امنیت و رفاه یک مطالبه عمومی است و تحقق این مهم نیز مستلزم مشارکت عمومی است . ما باید موانع را برداریم و راه را باز کنیم تا همه در تصمیم گیری های جهانی مشارکت کنند. اینکه ما خیلی تلاش کردیم تا ساختار سازمان ملل را اصلاح کنیم در همین جهت بود. سعی کردیم بین ملت ها و دولت ها ، اتحاد و دوستی برقرار کنیم.
سوال : اگر بخواهیم دیدگاه جناب عالی را به چارچوبی از سیاست های اجرایی تبدیل کنیم ، موضع شما در قبال اتحادیه اروپا و آمریکا چگونه خواهد بود؟
پاسخ : در واقع ما همه را دعوت می کنیم. ما که با کسی دعوا نداریم . این حرفهایی که ما می زنیم به نفع مردم اروپا و آمریکا هم هست. شما می دانید بسیاری از کارها در دنیا به نام مردم آمریکا و اروپا تمام می شود اما منافع آن به جیب آنها نمی رود. در آمریکا ، آقای ترامپ آعلام کرد که حدود 70 میلیون فقیر وجود دارد. در اروپا 70 درصد مردم لب مرزی هستند. اما عده ای به نام مردم اروپا و آمریکا ، دنیا را چپاول می کنند اما چیزی وارد جیب مردم نمی شود و فقط بدنامی اش برای آنهاست. ما فکر می کنیم که مردم آمریکا و اروپا نیز مستضعف هستند. ما دولتها و رهبران اروپایی و متفکرین را به یک همایش و پویش جهانی برای آزادی ، عدالت ، دوستی و رفاه برای همه دعوت می کنیم. هیچکس خود را برتر از دیگری نداند. این مطلب ساده ای است و برای همه قابل فهم است. هیچکس حق ندارد خود را برتر از دیگران و صاحب حق بالاتری بداند. هر کس این کار را بکند، طاغوت و مستکبر است و به ضرر جامعه این کار را می کند.
سئوال : یکی از بحث های مهمی که الان در منطقه ما وجود دارد ، بحث تحولات سوریه است. ارزیابی شما به شکل خاص از سیاست خارجی ایران در قبال سوریه چیست و خودتان چه راه حلی را ارائه می دهید.
پاسخ : مساله سوریه ،یمن ، بحرین ، عربستان ، ترکیه ، عراق ، ایران و همه را باید در یک مجموعه دید. دولت های متوالی آمریکا برای تسلط بر جهان نیازمند تسلط بر خاورمیانه و نفت هستند. آنها رسما اعلام کرده اند که برای تسلط باید خاورمیانه جدید را با ترکیبی از کشورهای تکه تکه شده و کوچک بنا نهند. لشکر کشی کردند و با فراهم آوردن مقدماتی کوشیدند بین مردم منطقه دعوا ایجاد کنند. بدون اینکه برای آن هزینه ای بپردازند، همه را به جان هم انداختند. سئوال جدی ما این است که برای چه چیزی داریم با هم می جنگیم؟ این سئوال بسیار مهمی است. یک اصول قطعی پذیرفته شده ای در سطح جهان وجود دارد که همه باید آن را بپذیریم. رای مردم باید در همه جا حاکم باشد و استثناء هم ندارد. حق حاکمیت در همه جا متعلق به مردم است. عدالت ، دوستی ، صلح و کرامت برای همه است. وقتی این ها را پذیرفتیم باید سئوال کنیم که برای چه هدفی دارید همدیگر را می کشید؟ چرا و به نفع چه کسی می کشید؟ دلیلی بیاورید که عقل سلیم انسان آن را بپذیرد. حداکثر کمکی که دولت ها می کنند این است که شرایط بروز و ظهور رای مردم را فراهم می آورند و همکاری می کنند تا مردم بتوانند اراده خود را حاکم سازند. این منطق بسیار روشنی است. من معتقدم که درگیری های منطقه به نفع استعمارگران و سلطه گران و به ضرر ملتهای منطقه است و همه هم باید سیاست های خودشان را اصلاح کنند. عربستان ، ترکیه ، مصر ، عراق ، یمن ، کشورهای حاشیه خلیج فارس و ایران باید سیاست های خود را اصلاح کنند. من در پیشگاه خداوند بزرگ ، پیامبر عظیم الشان (ص) و تاریخ از همه کسانی که درگیر هستند این سئوال را به صورت جدی می پرسم که به چه حقی دارید انسانها را می کشید؟ این وضعیت را باید جمع کنید. آمریکایی ها آن طرف آبها نشسته اند و با انتقال ناامنی به اینجا ، تخریب می کنند و سپس پول می گیرند تا بیایند بازسازی کنند و بعد هم صهیونیست ها را نجات دهند. صحنه بسیار روشن است. باید اجازه دهیم تا مردم خودشان تصمیم بگیرند.
سئوال : یکی از مباحث مهم مطرح در ایران که به هشت سال دولت شما هم مربوط می شود، توافق برجام است. نظر شما در باره توافق هسته ای ایران با 1+5 و اجرای آن چیست؟
پاسخ : برجام یک سند حقوقی است که نهادهای رسمی در جمهوری اسلامی ایران آن را پذیرفته اند و رهبری هم پایبندی خود را به آن اعلام کرده اند. بنابراین به لحاظ حقوقی یک سند است که به امضاء رسیده است اما دو مشکل در ارتباط با این سند وجود دارد. یکی اینکه اطلاع رسانی درستی در این زمینه صورت نگرفته است. گفتند که همه چیز حل می شود و دعواهای چند ده ساله برطرف می شود، رابطه با آمریکا بهبود پیدا می کند، اقتصاد و تجارت ایران بهبود می یابد ، همه تحریم ها برداشته می شود و تحریم جدیدی وضع نخواهد شد. به نظرم می رسد که این ها اطلاع رسانی درستی نبوده است. کسانی که این حرفها را زدند ، یا سند را نخوانده بودند یا اینکه چیز دیگری در کار بوده است. اینگونه موارد که به حقوق یک ملت مربوط می شود باید به صورت شفاف و با اطلاع رسانی کامل به مردم انجام شود و از آنجا که این یک سند تاریخی است ، چه بسا نظر مردم خواسته شود. اشکال دوم این سند آن است که بنا به اظهار آژانس بین المللی اتمی و اتحادیه اروپا و دیگران ، طرف ایرانی تمامی تعهدات خود را انجام داده است. خوب است طرف مقابل هم تعهدات خود را انجام دهد. یکطرفه که نمی شود.
سئوال: به عنوان آخرین سئوال می خواستم به مسائل داخلی ایران برگردم و بپرسم که شما وضعیت امروز خودتان را نسبت به قبل از ثبت نام برای انتخابات ریاست جمهوری چگونه می بینید و آیا برای چهار سال آینده برنامه سیاسی و حضور مجدد در عرصه ریاست جمهوری را دارید؟
پاسخ : نگاه ما به این مساله که در کجا هستیم ، شخصی نیست، بلکه انجام وظیفه انسانی است. وظیفه مان را انجام می دهیم و مطمئن هستیم که نتایج آن خوب است و به جامعه انسانی برای حرکت رو به جلو و برداشتن موانع و تحقق ارزشهای مشترک انسانی در کل دنیا کمک می کند و این جریانی است که اکنون در دنیا به راه افتاده است و فقط احمدی نژاد نیست بلکه در جهان به صورت میلیاردی دارند روی این موضوع کار می کنند. دنیا در حال تغییر است و شما این تغییر را ملاحظه می کنید. همه چیز به نفع انسانها دارد تغییر می کند. بنابراین اگر فکر کنیم که همه فعالیت ها منحصر به یک چارچوب سیاسی خاص است، اشتباه کرده ایم. این چارچوب ها خیلی کوچکتر از آن هستند که بتوانند اراده انسانی را محصور یا حتی آن را متجلی کنند. در دنیا اینطور است. در نظام سیاسی آمریکا 300 میلیون نفر دارند زندگی می کنند. این سیستم سیاسی چگونه می توانند جلوی اراده 300 میلیون نفر را بگیرد. البته توجه داشته باشید که دموکراسی های کنترل شده در تمام دنیا به پایان راه خود رسیده اند و نمی توانند بازتاب اراده مردم باشند و ما نیازمند ارتقاء و سازو کارهای جدیدی هستیم که بتواند اراده همه انسانها را در صحنه اداره جوامع به منصه ظهور برساند و این اتفاق به زودی خواهد افتاد.
